علت سرمازدگی در کوهنوردی چیست؟

سرمازدگی در کوهستان یا کوهنوردی به دوشکل به بدن آسیب می‌رساند. افت دمای بدن یا هایپوترمی و سرمازدگی یا فراسبایت از جمله خطراتیست که در ورزش‌های زمستانی و کوهنوردی رخ می‌دهند. این دوخطر روی یکدیگر تاثیر مستقیم دارند. پیشرفت هایپوترمی یا افت دمای بدن منجر به مرگ می شود، حتی اگر یخ زدگی بافتی از بدن اتفاق نیفتاده باشد.

پیشرفت سرمازدگی در کوهنوردی یا فراس بایت منجر به قطع عضو یخ زده خواهد شد. و اگر با هایپوترمی همراه نشود، موجب مرگ نمی‌گردد.

سرمازدگی که در درجه حرارت‌های زیر صفر درجه سانتیگراد ایجاد می‌شود، ناشی از انجماد و متعاقبا مرگ بافت‌ها می‌باشد.

دمای بدن که به زیر 35 درجه سانتی گراد برسد، سرمازدگی می‌گویند. دمای بدن به آرامی افت می‌کند و سرما کم کم عملکرد دستگاه های بدن را مختل می کند. افراد پیر،کودکان، الکلی ها و کسانی که سوءتغذیه دارند، بیشتر در معرض سرمازدگی می‌باشند.

چه عضوهایی از بدن درگیر سرمازدگی در کوهنوردی می شوند؟

هسته مرکزی بدن شامل مغز، قلب، شش ها و دیگر ارگان های حیاتی بدن. شایعترین محل‌های سرما هم عبارتند از : گوش، پا، انگشتان، دست و بینی.

سرمازدگی کوهستانی معمولا به چند درجه تقسیم می شود؟

سرمازدگی در کوهنوردی یا کوهستان، براساس حرارت مرکزی بدن به سه درجه تقسیم می‌شود :

1. خفیف یا Mid : از 32 درجه تا 35 درجه سانتی گراد
2. متوسط یا Moderate : از 28 درجه تا 32 درجه سانتی گراد
3. شدید یا Severe : کمتر از 28 درجه سانتی گراد

دمای نرمال بدن 37 درجه است. کافیست که این دما دودرجه کاهش پیدا کند، فرد دچار سرمازدگی می‌شود. و در صورتیکه به دمای 28 درجه برسد، فرد جان خود را از دست می‌دهد.

علل بروز سرمازدگی در کوهنوردی و کوهستان چیست؟

اول سرما

دوم خیسی (که البته آب خاصیت عایق لباس ها را از بین برده و در ضمن تبخیر آنها باعث از دست رفتن گرمای بدن می‌شود)

سوم باد (که باعث از دست دادن گرما روی پوست بدون پوشش خواهد شد. در بین لباس هایی که بادگیر نیستند، عبور کرده و باعث افزایش تبخیر آب از روی لباس های خیس می شود)

چهارم خستگی (عامل اصلی که می تواند بخاطر راه رفتن زیاد، تندراه رفتن، بارسنگین، گرسنگی و یا لباس نامناسب باشد)

پنجم عدم تحرک به مدت طولانی مثلا در صعودهای ترکیبی و صعود از یخچال ها که هم سردی هواست، هم رطوبت بالا. در ضمن وزیدن باد و خیس بودن لباس ها و گرفتار شدن در بهمن هم باعث بروز آسیب های شدیدتر ناشی از سرما خواهدشد.

و در اخر تماس با فلزات مثل انگشتر، کلنگ و غیره.

در چنین موقعیت هایی چه باید کرد؟

اول فرد رو از محیط سرد خارج کنید. ابتدا باید در یک محل خشک او را مستقر کنید. دور ازباد، درصورتیکه قادر به چنین کاری نیستید، به هر طریقی که ممکن است او را ازسرما و باد حفظ کنید.

دوم لباس‌های خیسش را دربیاورید. سپس خشک کرده و لباس یا پوشش خشک دیگری استفاده کنید. سر فرد را بپوشایند. زیاد حرکتش ندهید، و اگر لازم شد لباس هایش را پاره کنید.

سوم فرد سرمازده را از زمین سرد جدا کنید. روی یک پتو یا سطح گرم دیگری او را بخوابانید.

چهارم مراقب تنفسش باشید. در صورتیکه تنفس بیمار قطع شد، یا بسیار کم و سطحی بود، احیاء تنفسی قلب را شروع کنید.

پنجم حرارت بدنتان را تقسیم کنید. می‌توانید او را به همراه فرد دیگری در داخل کیسه خواب یا کیسه نجات قرار دهید. درصورت امکان اگر این کار را با دونفر داوطلب انجام دهید، بهتر است مقداری از لباس های مصدوم را کم کنید. یااینکه کنار بیمار پوست به پوست نتیجه بهتری می‌گیرید.

و در نهایت از نوشابه‌های گرم استفاده کنید. به او یک نوشیدنی گرم غیرالکلی بدهید و البته در صورتیکه که بهوش باشد .