انعطاف پذیری چیست؟

دیگر عامل موثر در فاکتورهای امادگی جسمانی انعطاف پذیری می باشد. 

برای تقویت انعطاف پذیری بدن چه می توان کرد؟

چقدر درباره این فاکتور می دانید؟

انعطاف پذیری می تواند طی تمرینات منظم به ست اید. 

شامل فعالیت هایی که هدف آنها کشش ماهیچه ها تا شل شدن آنها و به اصطلاح داشتن بدنی نرم است. با انجام منظم تمرینات انعطاف پذیری آزادی بیشتری در حرکات برای شما فراهم می شود. در واقع با افزایش تحرک به شما کمک می شود تا فعالیتهای روزانه و سایر تمرینات خود را با سهولت زیاد و تلاش کمتر انجام دهید. حالا چطور می توانید به این سطح برسید. 

با انعطاف پذیری یا flexibility که مرتبط با مبحث دامنه حرکتی مفاصل است بر اساس نحوه حرکت ماهیچه ها، رباط ها و تاندون ها تعیین می شود. هرچه بیشتر کشش دهید، به ویژه به طور منظم ماهیچه ها و بافت های همبند شما انعطاف پذیرتر می شوند.

فواید این فاکتور در تمرینات چیست؟

• آسیب های کمتر
• درد کمتر
• بهبود وضعیت و تعادل
• حالات روحی بهتر
• افزایش قدرت
• بهبود عملکرد فیزیکی
• فن پذیری بهتر در ورزشهای تکنیک محور

چه عواملی در بهبود این فاکتور امادگی جسمانی تاثیر گذار خواهد بود؟

ساختار مشترک

چندین نوع مختلف مفاصل در بدن انسان وجود دارد.

برخی دامنه حرکت بیشتری نسبت به سایرین دارند. مثلا، مفصلی در شانه شما هست که بیشترین دامنه حرکتی را بین همه مفاصل دارد. این مفصل تقریبا در هر جهت حرکت می کند. حالا با مفصل لولا در آرنج مقایسه کنید فقط به شما اجازه می دهد دست را باز و بسته کنید.

سن و جنسیت

عامل بعدی سن و جنسیت می باشد که با توجه به ان ها به طور طبیعی با افزایش سن، flexibility کاهش می یابد.

این امر تا حدی می تواند بخاطر تخریب بافت همبند باشد. فیبری که از طریق فیبروز جای فیبرهای ماهیچه ای را می گیرد. به دلیل ساختار استخوانی، زنان علیرغم سنشان انعطاف پذیرتر از مردان هستند. درست مانند قدرت و استقامت، انعطاف پذیری را می توان در هر سنی با تمرینات و حرکات کششی مناسب افزایش داد.

بافت همبند

بافت همبند هم مانند رباط ها و تاندون ها می توانند انعطاف پذیری را محدود کنند.

این بافتها به لحاظ توانایی بازگشت به طول استراحت اولیه (حالت ارتجاعی) و تمایل آنها برای حفظ طول جدید و بیشتر پس از کشش (پلاستیسیته) متفاوت هستند. گفتنی ست رباط ها کشسان نیستند، اما می توانند به کشش پاسخ دهند. بافت های پیوندی با گذشت زمان محتوای آب خود را از دست می دهند و کلاژن در رباط ها و تاندون ها می تواند ضخیم تر و انعطاف پذیرتر شود.

حجم عضلانی

موضوع اینست که عضلات بزرگ روی این فاکتور تاثیر منفی ممکن است داشته باشند.

انجام تمرینات کششی برای ورزشکاران بسیار حجیم مانند بدنسازها ممکن است دشوار باشد. چرا؟ چون توده عضلانی آنها مانع می شود. ورزشکارانی که در تمرینات از وزنه های سنگین استفاده می کنند، با افزایش تراکم و توده عضلانی انعطاف پذیری خود را کاهش می دهند.

ماساژمنظم

ماساژ نیز به شما کمک خواهد کرد تا انعطاف پذیری خود را بهبود بخشید و عملکرد بهتری داشته باشید.

زمان مناسب برای تمرینات انعطافی چیست؟

تمرینات انعطاف پذیری زمانی ایده آل هستند که ماهیچه های شما با چند دقیقه پیاده روی آسان گرم شده باشند.

هنگامی که ماهیچه ها گرم هستند، بیشتر از حد مجاز خود کشیده می شوند بدون اینکه احساس سفتی یا حتی درد داشته باشید. به عبارت دیگر این تمرینات بهتر است بعد از انجام تمرینات استقامتی انجام شود. تحقیقات نشان داده میزان کشش بدن در عصر بیشتر از صبح است.

اگر عصر تمرین کنید در زمان کوتاهتر می توانید انعطاف پذیری و دامنه حرکتی خود را گسترش دهید.