ورزش ویلیامز برای کمر چیست؟
ورزش ویلیامز برای کمر چیست؟

ورزش ویلیامز چه کمکی به کمردردی ها می کند؟

کمردرد یکی از دردهای شایع است.

طوری که در تحقیقات اشاره شده 80٪ افراد در طول زندگی خود کمر درد را تجربه می کنند. ورزش ویلیامز هم به عنوان یکی از راهکارهای درمانی بدون نیاز به جراحی پیشنهاد می شود. این تمرینات روی حرکت خمشی در قسمت پایین کمر تمرکز دارند.

همچنین ورزش ویلیامز دارای 7 حرکت می باشد :

  • تیلت لگن
  • تک زانو به سینه
  • دو زانو به سینه
  • درازنشست نیمه
  • کشش همسترینگ
  • کشش خم کننده لگن
  • اسکات

ورزش ویلیامز دقیقا چیست؟

ورزش ویلیامز در واقع تمریناتی ست که به خم شدن کمر گفته می شود.

ویلیامز مجموعه ای از تمرینات بدنی مرتبط با هدف :

  • افزایش خم شدن کمر،
  • جلوگیری از اکستنشن کمر،
  • تقویت عضلات شکم و گلوتئال در تلاش برای مدیریت کمردرد بدون جراحی است.

این روش برای اولین بار در سال 1937 توسط جراح ارتوپد دالاس، دکتر پل سی ویلیامز ابداع شد.

ورزش ویلیامز برای سالها یک راهبرد اساسی برای درمان طیف وسیعی از مشکلات کمر بدون توجه به تشخیص یا شکایت اصلی بوده است. در بسیاری از موارد از این روش بدون درنظر گرفتن علل درد استفاده شد و گاها مربیان اصلاحات خود را در آن ترتیب دادند.

ورزش ویلیامز برای کمر چیست؟

تئوری این تمرینات روی اناتومی چیست؟

به گفته ویلیامز با تکامل و رشد انسان تغییرات بسیار در ستون مهره ها به دلیل عادت های غلط رخ خواهد داد.

مثلا در سطوح مهره های ۴ و ۵ فشار زیادی به دیسک منتقل می شود. در نتیجه دیسک پنجم پاره شده و مواد هسته ای دیسک به کانال نخاعی حرکت می کنند.

همین باعث فشار بر اعصاب نخاعی می شود.

علاوه بر پارگی دیسک، ممکن است باعث تحریک عصب در سوراخ بین مهره ای که در آن عصب از کانال نخاعی خارج می شود، شود. به اعتقاد این جراح ارتوپد این تمرینات در سطح ۵ کمری به ندرت اتفاق می افتد و احتمال برخورد اعصاب با گسترش ستون فقرات کمری بسیار افزایش می یابد. ویلیامز بر جهانی بودن این مشکل تاکید کرد: “دیسک پنجم کمر در اکثر افراد تا سن بیست سالگی پاره شده است…” در نتیجه پیشنهاد او اینست که اگرچه اکثر افراد در این سن کمردرد شدید را تجربه نکرده اند، اما این مشکل را تجربه خواهند کرد. به احتمال زیاد در معرض حملات خفیف کمردرد قرار می گیرند که می تواند به پارگی دیسک منجر شود. ویلیامز استدلال می‌کرد که راه‌حلش این بود که بیمار ورزش‌هایی را انجام دهد و به اصول وضعیتی پایبند باشد .

که به کاهش لوردوز کمری تا حداقل ممکن کمک کند و در نتیجه فشار بر عناصر خلفی ستون فقرات کمری را کاهش می‌دهد.

مزیت این ورزش در چیست؟

مزیت اولیه قرار است باز شدن سوراخ بین مهره ای، کشش ساختارهای لیگمانتی و پرت کردن مفاصل آپوفیز باشد.

هدف از انجام این تمرینات

  • کاهش درد
  • و ایجاد ثبات تنه تحتانی با توسعه فعال “عضلات شکم، گلوتئوس ماکسیموس و همسترینگ و …”
  • کشش غیرفعال خم کننده های ران و عضلات کمر (ساکروسپینالیس) بود.
اشتراک گذاری