کشش پی ان اف چیست؟
کشش پی ان اف یا PNF
این نوع از کشش شکل پیشرفته تمرینات برای انعطاف پذیری است.
این شکل از تمرینات شامل انقباض و کشش عضلات می باشد. این تکنیک اولین بار در توانبخشی بالینی مورد استفاده قرار گرفت. در رشته های ورزشی نیز استفاده می شود.
از کشش پی ان اف در ابتدا به عنوان بخشی از برنامه توانبخشی عصبی عضلانی در بیماران استفاده می شد.
یکی از کاربردهای اصلی این روش :
- در شل کردن عضلات
- و افزایش دامنه فعالیت طراحی شده است.
تکنیک‌های کشش PNF معمولا به همراهی یک نفر باید انجام شود. شامل :
- حرکات غیرفعال
- و فعالیت‌های عضلانی فعال (متمرکز و ایزومتریک) می‌شوند.
انواع کشش پی ان اف چیست؟
انواع تکنیک های کشش PNF وجود دارد.
کشش عضله تا حد نهایی خود باید انجام گیرد.
درواقع انجام این کار رفلکس میوتاتیک را به صورت معکوس تحریک می کند. یک رفلکس محافظ بوده که باعث آرامش عضله شده و از آسیب جلوگیری می نماید. این روند باعث ارسال پیامی به ماهیچه می شود و اجازه می دهد کمی بیش از حالت عادی شل شود.
- نگه داشتن – آرامش
- منقبض شدن – آرامش
- نگه داشتن – آرامش با انقباض اگونیست
تکنیک های PNF در سه مرحله تکمیل می شود. در ادامه به بررسی این سه مرحله می پردازیم.
مرحله اول شامل یک پیش کشش غیرفعال 10 ثانیه است. حرکات عضلانی مورد استفاده در فاز دوم و سوم برای سه تکنیک متفاوت هستند.
در مرحله نگه داشتن و ریلکس
- ابتدا باید عضله را در وضعیت کشیده و غیر فعال باشد و چند ثانیه نگه داشت.
- انقباض عضله و ایزومتریک. مانند فشار دادن آرام بدون حرکت واقعی.
- آرام کردن کشش و سپس کشش مجدد در حین بازدم. این کشش دوم باید عمیق تر از اولی باشد.
درمرحله انقباض و ریلکس
یکی دیگر از تکنیک های این کشش در اینست که شبیه به تکنیک قبلی می باشد.
تفاوتش اینجاست که به جای انقباض عضله بدون حرکت، عضله در حین حرکت منقبض می شود. به این حالت کشش ایزوتونیک نیز گفته می شود.
نگه داشتن – ریلکس – انقباض
تکنیک سوم، مشابه نگه داشتن – ریلکس است.
فقط تفاوتش در اینه که ورزشکار پس از فشار بر روی کشش به جای استراحت در کشش غیرفعال، فعالانه به سمت کشش فشار می آورد. به عنوان مثال در کشش همسترینگ این می تواند به معنای درگیر کردن عضلات برای بالابردن بیشتر ساق باشد، زیرا مربی در همان جهت فشار می آورد.
کشش پی ان اف را می توان به کمک مربی یا همراه یا به تنهایی انجام داد.
اشتراک گذاری
