نکات مهمی که باید در ارتفاعات بالا در کوهنوردی حواستان باشد!

اول تدارکات کوهستانی، در ارتفاعات بالا و هم هوایی

معمولا رفتن به ارتفاع ۷۰۰۰ متری برای یک کوهنورد یک تجربه منحصر به فرد خواهد بود.

درولقع برای اینکه در یک اکسپدیشن به موفقیت برسید بستگی به این دارد که تیم فلسفه کلی در مورد مسائل سازگاری و تدارکات کوهستان را بداند. و با توجه به سلامت و ایمنی پایبند باشد.

در طی کوهنوردی و صعود به ارتفاعات بالاتر، بسیاری از اتفاقات رخ می دهد. درنتیجه تصمیماتی که میگیرید بستگی به آب و هوا و شرایط در مسیر دارد.

و اینجا یکی از مهمترین مسئولیت‌های فردی که باید یادآور شد، در یک اکسپدیشن، ایجاد تعادل بین نیازهای شخصی است.

چرا گفته می‌شود بلید تعادل برقرار شور؟ از آنجایی که قدرت و سلامت خود را حفظ کنید و در عین حال مطابق با خواسته ها و اهداف گروه عمل کنید. بنابراین، خلق یک تجربه خوب در طول روزها و هفته ها در ارتفاعات مهم است. اما استرس بیش از حد به بدن نباید وارد کرد.

یک نکته برای صعودتان به ارتفاعات بالا : بالا صعود کنید، اما پایین بخوابید.

منظور ازین عبارت چیست؟
اینکه سعی کنید برنامه خوابیدن‌‌تان پایین باشد.

چراکه صعود در ارتفاعات بالا تاثیر بسزایی در هم هوایی دارد.

اما در ارتفاع پایین تر، بدن ما می تواند با جذب بهتر مواد غذایی و آب به ریکاوری بهتری برسد. با این حال خوابیدن در ارتفاع بیش از ۶۴۰۰ متر بر اساس برخی منابع مزیت کمی برای هم هوایی دارد.

درضمن در ارتفاعات بالای ۶۴۰۰ گفته می شود هم هوایی رخ نداده و فقط بدن تحلیل میرود. در یک فضا با محرومیت طولانی مدت اکسیژن، کار با فشار بالا، اسید لاکتیک و سایر مواد زائد در ماهیچه ها تجمع می یابد که باعث ضعف و خستگی می شود.

نکته دوم خودتان را مجبور کنید که بخورید و بخوابید!

اینکه بتوانید بخوابید، بعد از یک کار سخت، نشانه ای از سازگاری مناسب بدن با ارتفاع است.

خودِ مشکل خوابیدن برمی گردد به استرس وارده به بدن و کاهش سرعت صعود.

درواقع باید ضربان قلب بطور منطقی حفظ و بازیابی بدن با خواب صورت گیرد. درواقع به شما اجازه می دهد حتی در ارتفاع فعالیت مناسبی داشته باشید.

با خوابیدن و غذا خوردن در ارتفاع بالا، نمی توان ذخایر انرژی بدن را پر کرد یا مواد زائد را از بین برد.

زمانی که غذاهای نامناسب و دیرهضم بخورید، خودِ همین موارد بدن را خسته می کند.

و نکته دیگر بدن با آمادگی جسمانی مناسب به طور طبیعی انعطاف پذیر است و به استراحت در ارتفاع پایین تر پاسخ می دهد.

تأثیرات جسمی و روانی بر افراد در ارتفاعات بالاتر!

کوهنوردان هم هوا با ارتفاع حدود ۶۰۰۰ متر ممکن است با این تفکر پیش روند که احساس خوبی داشته، اشتهای معقولی داشته اند، و به طور معمول بخوابند‌. حتی بتوانند بارهای ۲۰ تا ۲۵ کیلوگرمی را در مسیری آسان حمل کنند. اما گفتنی‌ست در ارتفاعات بالای ۷۰۰۰ متر، وضعیت تغییر می کند.

از جمله احساس خستگی و بی حالی افزایش می یابد،

ورزش مداوم غیرممکن می شود

و صعود حتی از شیب های آسان به یک دستاورد دردناک و نفس گیر تبدیل می شود.

نرخ صعود بسته به زمین و فیزیولوژی کوهنوردان بسیار متفاوت است، اما ۳۰۰-۴۰۰ متر در روز یک دستاورد بسیار معقول است.