آلرژی در کوهستان!
الرژی در کوه و کوهنوردی!
در فصل بهار کوهنوردی و طبیعت گردی لذتی دو چندان دارد.
اما به خاطر فصل گرده افشانی گلها، آلرژی فصلی بعضا کوهنوردان را به دردسر می اندازد. غالبا شیوع آلرژی بعد از پایان بارندگی و با کاهش رطوبت سطحی اتفاق می افتد. بیشترین زمان انتشار گرده توسط گیاهان بین ساعات ۵ تا ۱۰ است. وزش باد حتی با سرعت کم میتواند انتشار گرده ها را شدت بخشد و به خاطر سبک بودن این ذرات میتوانند کیلومترها در فضا جابجا شوند.
الرژی های فصلی، یکی از انواع شایع آلرژی‌هاست.
مهم ترین عامل بروز عامل آلرژی های بهاری :
- گرده های آزاد شده از درختان ،
- گیاهان
- و علف های هرز به هوا است.
گرده افشانی گیاهان به منظور بارور کردن دیگر گیاهان صورت می گیرد.
وقتی گرده گیاه وارد بینی شخص مبتلا به آلرژی شود، سیستم ایمنی فرد بیش از اندازه واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی فرد به اشتباه گرده را به عنوان عامل خارجی شناسایی کرده و آنتی بادی ترشح می کند. آنتی بادی ها در حالت معمول در هنگام وجود ویروس و یا دیگر عوامل بیماری زا، ترشح می شود. آنتی بادی ها به آلرژن ها حمله ور شده و باعث ترشح هیستامین به خون می شود.
علائم الرژی فصلی در کوه
- عطسه
- آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
- آبریزش و خارش چشم
- التهاب سینوس ها، گلو و یا کانال گوش
- احتقان گوش
اگر الرژی در کوه و کوهنوردی سراغمون اومد چه کنیم؟
بهتر است از آنتی هیستامینهایی استفاده کرد که خواب آوری کمی دارند.
مثلا لوراتیدین و ستریزین نمونه های خوبی هستند. یک یا دو قرص ده میلی گرمی از آن برای بزرگسالان کفایت میکند.
همچنین در این موارد شاید گشادکنندگان مجاری تنفسی سریع الاثر(broncho dilator short act) نیز واجب باشد. بعنوان مثال افشانه ی سالبوتامول انتخاب مفیدیست که دو پاف آن با فاصله ی زمانی کوتاه میتواند تنگی نفس را رفع کند.
البته اگر درمانهای بالا موثر نیفتاد یا بعد از چند ساعت نیاز به سالبوتامول احساس شد یا بدتر آن حمله ی آسم نیز رخ داد بایستی برنامه تعطیل شود و کوهنورد به مرکز درمانی مراجعه کند.
اشتراک گذاری
