آسیب های استخوان در کوهنوردی رو چطور درمان کنیم؟

آسیب های استخوان در کوهنوردی

یکی از مشکلات بزرگ و بسیار حساس در کوهنوردی، آسیب های استخوان است.

باید سریعا و حداکثر تا 30دقیقه مصدوم تحت درمان ای اولیه شکستگی قرار گیرد. اما خب کوهستان جای این چیزها نیست و نداریم. شرایط مصدوم و موقعیت بسیار پیچیده امدادی و فاصله واکنش تیم های امدادی بسیار زمانبر و مشکل تر خواهد بود.

از این رو باید بدانید که آسیب های استخوان در کوهنوردی رخ داد، چه باید کرد؟

استخوان های بدن ؟!

زمان تولد، بدن ما دارای 350 استخوان حدودا میباشد.

با توقف رشد، تعداد استخوان ها به کمی بیشتر از 200 استخوان می رسد. حالا چه می شود؟ استخوان های کوچک و ریز به هم وصل می شوند و استخوان های بزرگتری را شکل می دهند. بیشتر سوانح کوهنوردی هم به خاطر سقوط، در فرود کوهنوردان می باشد. در حالت سقوط هم که به خاطر گرانش زمین، برحسب ارتفاع، زاویه برخورد، سطح برخورد و محل برخورد، میزان شکستگی فرق می کند.

شکستگی های استخوان پنجه پا یا دست ها مکن است چیز کشنده ای به نظر نیاید. اما به خاطر شرایطی که برای فرد و گروه ایجاد می کند بسیار خطرناک است. مثلا در سرما چند برابر می شود. حتی ممکن است احتمال سرمازدگی و هیپوترمی بالا رفته و بیشتر اذیت شوید.

آسیب های استخوان

معمولا اسیب های استخوانی را به دو بخش باز و بسته تقسیم می کنیم. شکستگی های باز متاسفانه میزان اسیب را بیشتر می کند و نیازمند سرعت بالای تیم امدادی ست.

حال اگر با مصدومی روبرو شدید که اسیب استخوان دیده باید :

  • با حفظ خونسری صحنه حادثه را رزیابی و درخواست کمک کنید.
  • وضعیت تنفسی و هوشیاری مصدوم کنترل شود.
  • تمامی زخم های باز با گاز استریل پوشانده و خونریزی را کنترل کنید.

اگر اسیب علامتی نداشت، اما مصدوم درد داشت، همیشه مبنا را بر شدیدترین اسیب اسکلتی یعنی شکستگی بگذارید. سپس اقدامات لازم را انجام دهید.

  • اصلا اقدام برای جاانداختن موارد شکستگی یا دررفتگی نکنید.

اگر سر استخوان هم از زخم بیرون زده، سعی در فروبردن آن به درون زخم نداشته باشید. بلکه با روش مناسب پانسمان و بانداژ کنید. سپس عضو اسیب دیده را آتل بندی و بی حرکت کنید.

معاینه اندام اسیب دیده در فرد :

باید دنبال علائم زیر باشید :

  • زخم باز
  • زخم بسته یا کبودی
  • تغییر شکل
  • تورم

حتما از مصدوم بپرسید که احساس مورمورشدن یا کرختی دارد؟ ممکن است نشان دهنده خونرسانی یا عدم خونرسانی باشد. اگر چنین علامتی نداشت، به ارامی اندام را حرکت دهید.

وضعیت گردش خون با علائم زیر بررسی می شود :

  • نبض اندام
  • پرشدگی مجدد میرگی
  • رنگ و حرارت اندام
  • حس اندام
  • حرکت اندام

و اما شکستگی باز و بسته :

باز : هرگاه در ناحیه‌ی دچار شکستگی زخمی وجود داشته باشد که با محل شکستگی استخوان مرتبط باشد، به‌طوری که باعث شود تا محل شکستگی با محیط بیرون ارتباط داشته باشد، به آن شکستگی باز اطلاق می‌شود. این مسئله باعث افزایش خطر عفونت در محل شکستگی می‌گردد.

بسته : در این نوع شکستگی‌ها علیرغم شکسته شدن استخوان پوست سالم است (زخم بسته) و به این علت شکستگی بسته نام دارد.

اشتراک گذاری