سرمازدگی در ارتفاعات

سرمازدگی در ارتفاعات چطور اتفاق می افتد؟

عوامل تشدید کننده سرمازدگی کدامند؟

• تجهیزات نامناسب ، رطوبت ، باد.
• بی آبی و کم آبی بدن،
• تعداد زیادی گلبول های قرمز ،
• هایپوکسی (ارتفاع)
• جریان خون محدود. لباس یا تجهیزات تنگ(مانند هارنس ، کفش ، کرامپون)، شکستگی استخوانی.
• تنباکو (انقباض عروق)
• سرمازدگی جدید.

نواحی تحت تاثیر

• اندامها (دست، پا، گوش، بینی) در ابتدا تحت تاثیر قرار می گیرند.
• در پوست: آب یخ میزند.
• در رگهای خونی. رگها نازک شده و جریان خون سخت میگردد.

تا اینکه به طور کلی جریان خون متوقف میشود. همچنین پلاسمای خون یخ میزند، سلولهای خونی و حتی دیواره های سلولی هم تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. 

کلی متوقف میشود. پلاسمای خون یخ میزند، سلولهای خونی ، و دیواره های سلولی نفوذ پذیر میگردد.

مراحل سرما زدگی به چه صورت می باشد :

درجه یک.

• سفیدی ، و به دنبال آن قرمز شدن بر اثر گرم کردن سریع.
• کاهش حس، که پس از گرم شدن به سرعت باز میگردد.
• طی ۳ تا ۴ روز بهبود می یابد. بدون آثار باقیمانده.

درجه دو.

• سفیدی و به دنبال آن گرم شدن بر اثر گرم کردن آهسته.
• از دست دادن حس که به آهستگی باز میگردد.
• تاولهای پر از مایع شفاف ، ورم متوسط.
• طی ۱۰ تا ۱۵ روز معالجه میشود. ماندگاری حساسیت در سرما.

سرمازدگی عمیق چطور؟

درجه سه.

• رنگ پریدگی (یخ زدگی سریع) یا سیانوز (یخ زدگی آهسته).
• از دست دادن حس.
• تورم عمده در قسمتهای مرده هنگام گرم شدن مجدد.
• تاولهای بزرگ و خونی.

درمان های اورژانسی

بهبودی پس از ده روز

به این شکل که قسمتهای سیاه در بافت مرده، محدود به پوست یا حتی گسترش به استخوانها، از دست دادن اندامها می شوند.

درمان های میدانی در چنین شرایطی چیست؟

توجه : گرم کردن مجدد میدانی فقط باید در صورتی انجام شود که امکان انتقال به محل کنترل شده وجود نداشته باشد.

قبل از درمان سرمازدگی ، باید شرایط تهدید کننده زندگی مرتبط با تروما یا بیماری ارتفاع را توجه داشته و رسیدگی کرد.

• مدیریت هیپوترمی نسبت به سرمازدگی در اولویت قرار دارد. کوهنورد بایست فورا به منظور جلوگیری از دست دادن گرمای بیشتر به پناهگاه گرم و خشک منتقل شود.
• در صورت امکان بیمار بایست به محیط کنترل شده برای گرم کردن مجدد انتقال یابد.
• با دقت زیاد با اعضای آسیب دیده کار کنید تا از آسیب دیدگی بیشتر جلوگیری شود. در صورت امکان، اجازه ندهید بیمار روی پاهای یخ زده راه برود.
• لباسهای خیس و محدود کننده را از روی اعضای تحت تاثیر بردارید. جواهرات محدود کننده را نیز جدا کنید.
• در صورتی که امکان انتقال نیست و باید فرد گرم شود، بافت آسیب دیده را در آب تمیز ۴۰ درجه سانتیگراد غوطه ور کنید.

تا جایی آب را هم بزنید که انتقال گرما به طور مساوی بر روی منطقه آسیب دیده ایجاد شود و از گرم شدن بیش از حد آب اجتناب شود.

• قسمت مورد نظر بدن را با هوا خشک کنید.

همچنین می توانید با قرار دادن مناطق آسیب دیده در برابر کشاله ران یا زیربغل های فرد دیگر، عضو سرمازده را گرم کنید.

• داروی مسکن(ایبوپروفن) باید در طی فرآیند گرم شدن مجدد و بعد از آن تجویز می شود.
• در صورت داشتن، آنتی بیوتیکی مانند سیپروفلوکساسین یا آموکسی سیلین به فرد دهید تا از عفونت جلوگیری کند.

مطمئن شوید که فرد مصدوم آب کافی نوشیده باشد.

• پس از گرم کردن مجدد، از اندام در برابر فشار مستقیم محافظت کنید.

زخم ها را با پانسمان استریل بزرگ بپوشانید و تاولها را دست نخورده نگه دارید.