فهرست خطرات کوهنوردی!

این لیست خطرات کوهنوردی را به خاطر بسپارید!

حتی اگر در زمینه کوهنوردی هم بسیار توانا و باتجربه باشید، بازهم امکانش هست که با خطراتی غیرقابل پیش بینی روبرو شوید.

از اینرو مهم دانستیم با یکسری خطرات احتمالی در کوه شما را باخبر سازیم.

اولین خطر احتمالی در کوهنوردی : سقوط – Falling

در سقوط بالاتر از یک و نیم متر احتمال آسیب دیدگی وجود دارد.

بالای ۶ متر سقوط نیز، احتمال جدی مرگ در پی خواهد بود. سقوط یکی از مهمترین خطرات کوهنوردی است.

به همین دلیل برای جلوگیری از سقوط، نیاز به داشتن توانایی ذهنی قوی، مسیریابی و شناخت محدودیت ها می باشد. درضمن باید از کلاه ایمنی استفاده کرد تا حدودی از عوارض ناشی از سقوط به خصوص در هنگام صعود سرطناب را کاهش پیدا کند.

از دومین خطرات کوهنوردی : بهمن

بهمن در شرایطی از کوه هست که حجم عظیمی از برف با بیش از یکصد کیلومتر سرعت در ساعت به راحتی مسیری از کوه را دفن می کند. این دفن شدن نیز پس از تنها چند دقیقه به خفگی منجر خواهد شد.

برای جلوگیری از بهمن دو مرحله وجود دارد :

اول برنامه ریزی صحیح (عدم ورود به مناطق بهمن خیز)

دوم بازیابی سریع (وجود امکانات و افرادی که بتوانند در صورت بروز بهمن شما را بیرون بکشند.

آب و هوا

شرایط آب و هوایی هم در برخی موارد می تواند منجر به اتفاقات ناگواری شود. این خطر کوهنوردی، تغییر آب و هوایی، (معمولا به صورت طوفان) می باشد. طوفانها می توانند به راحتی باعث گم شدن، سقوط، هیپوترمی…شوند.
برنامه ریزی و آمادگی خوب تنها راه جلوگیری از این خطر است. قبل از شروع برنامه کوهنوردی باید وضعیت آب و هوای منطقه مورد نظرتان را چک کنید و همیشه یک لایه پوشاک و یک وعده غذای اضافی به همراه داشته باشید.

فشار محیطی

دیگر مورد خطرزا در کوه، قرار گرفتن به مدت طولانی در شرایط سخت است.

در واقع فشار محیطی می تواند باعث اختلال عملکرد بدن و توانایی تفکر شود.
به طور مثال ساعتها فعالیت کردن در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد بدون آب را در نظر بگیرید. بدن به راحتی آب خود را از دست داده و اولین علایم گرمازدگی نیز بروز خواهد کرد. همین وضعیت می تواند به شکل دیگر تحت تاثیر سرما هم بروز کند.
بهترین راهکار در چنین شرایطی هم برنامه ریزی برای شرایط پیش رو، به همراه بردن تجهیزات مورد نیاز، تغییر زمانبندی و غیره می باشد.

هیپوترمی

هایپوترمی یکی دیگر از خطرات کوهنوردی است.

که می تواند منجر به مرگ شود. علایم هیپوترمی معمولا با از سرد شدن انگشتان شروع می شود، اما می تواند به سرمازدگی و در نهایت نارسایی اندام تبدیل شود.

ماندن به مدت طولانی در معرض سرما باعث افزایش غلظت خو شده و در نهایت بدن شروع به خاموش شدن می کند.

بیماری ارتفاع

بیماری ارتفاع از جمله خطراتیست کا در کوهنوردی رخ می دهد. طوری که فرد دچار کمبود اکسیژن خواهد بود.

درنهایت می تواند باعث سرگیجه، خستگی، علایم شبیه به آنفولانزا، ضعف و عدم توانایی تفکر شود.
تنها راه جلوگیری از این خطر، هم هوایی مناسب است. در فرایند هم هوایی حضور تدریجی در ارتفاعات باعث تطابق یافتن بدن با اکسیژن کمتر می شود.

بیماری ارتفاع یکی از مهمترین خطرات کوهنوردی به خصوص در ارتفاعات بالاست. مراقب علایم ارتفاع زدگی باشید و با بروز این علایم به سرعت ارتفاعتان را کم کنید

عدم ریوی

این مشکل عدم ریوی به دلیل تجمع مایعات و خون در ریه ها بروز می کند.

پیشرفت آن باعث عدم توانایی در نفس کشیدن خواهد شد. تنها راه جلوگیری از این وضعیت کاهش ارتفاع یا استفاده از اکسیژن کمکی است. که تنگی نفس و سرفه در پی دارد.

عدم مغزی

تورم مغز می تواند منجر به گیجی، حالت تهوع، تشنج و مرگ شود. در اینجا نیز کار اصلی کم کردن هر چه سریعتر ارتفاع خواهد بود. ادم مغزی بدترین وضعیتی است که ممکن است برای یک کوهنورد در ارتفاع رخ دهد.

ریزش سنگ – Rockfall

ریزش سنگ هم جز خطراتیست که هر کوهنوردی برای روبرویی با آن باید در جریان باشد.

برخورد یک تکه سنگ کوچک آن هم از فاصله زیاد نتیجه مرگباری خواهد داشت یا حداقل به آسیب جدی ختم می‌شود. کاهش این خطر گاها دشوار است، چرا که در کنترل فرد نیست.
شناسایی مسیر از نظر میزان ریزش و سستی سنگها، بررسی شرایط تیمهای بالای مسیر، بررسی تغییرات فصلی از راهکارهای کنترل این ریسک می باشد.

ریزش یخ – icefall

ریزش یخ خصوصا در زمان یخنوردی رخ می دهد که به اندازه ریزش سنگ می تواند آسیب زا باشد.

در هنگام یخنوردی حتما کلاه ایمنی داشته باشید و احتمال ریزش از بالای سرتان را چک کنید. این خطر در هنگام ظهر و تابش آفتاب افزایش می یابد.