
مراقب مارگزیدگی در کوه باشید!

مارگزیدگی در کوهنوردی
حتما در کوهنوردی ها یا طبیعت گردی هایی که داشتید، با مار هم روبرو شدید.
یا حداقل اگر تجربه نداشتید، باید خودتان را برای چنین موقعیت هایی مثل مارگزیدگی اماده کنید. باید ترس و اضطراب را کنار بگذارید؛ زیرا به طورطبیعی دیدن مار این حس را به انسان منتقل می کند. مارهای زنگی مارهای دندان پنبه ای می باشند، و نیز مارهای سرمسی که جز دسته مارهای به شدت سمی اند. باید مراقب آن ها باشید.
زمان گازگرفتن زهری ترشح می کنند که به بافت های درونی بدن اسیب می زند. همین باعث خونریزی داخلی می شود. تحقیقات نشان داده که 25درصد تا 50درصد گزیدگی ها سمی نیستند و در آن ها زهری ترشح نمی شود.
جلوگیری از مارگزیدگی در کوهنوردی که در پیش دارید!
احتمالا صدای آن ها را در جنگل یا زمان کوهنوردی شنیدید. برای جلوگیری از مارگزیدگی توصیه می شود :
- در محیط هایی که احتمال وجود مار هست، چشمان خود را باز و گوش هایتان را تیز کنید !
- پاها ، مچ پا و دستان ، بیشترین محل های گزیدگی، توسط مارها می باشد.
پاها و دستان خود را در محلی که نمی توانید ببینید، نگذارید. سعی کنید در این نقاط از پوشش های مناسبی مثل بوت کوهنوردی ، شلوار های بلند و گتر استفاده کنید .
- در مسیر خود بمانید و وارد چمن زار ها و علف های هرز نشوید !
- از عصاهای کوهنوردی کمک بگیرید.
آن ها مقداری جلوتر از شما حرکت می کنند، پس مارها ممکن است ابتدا آن ها را نیش بزنند !
- زمانیکه می خواهید چیزی را از زمین بردارید، احتیاط کنید !
چوب ها ، سنگ ها و یا کفش و کوله ای که برای مدتی روی زمین رها کرده اید را، به دقت بررسی کنید و سپس برشان دارید.
- موقع نشستن ، خیلی خوب اطرافتان را بررسی کنید !
- ترجیحا در این نقاط، با یک دوست و همنورد صعودتان را شروع کنید .
- به قلمرو ی آن ها احترام بگذارید و مار ها را اذیت نکنید !
موقع مارگزیدگی در کوهنوردی چه باید کرد؟
اگر ماری شما یا همنوردتان را نیش زد، چه کنید :
- عفونت گزیدگی بسیار مهم است!
فرقی نمی کند مار سمی بوده باشد و یا خیر. باید حتما هرچه زودتر کمک های پزشکی را خبر کنید .
- به فرد آسیب دیده کمک کنید تا آرامش خود را حفظ کند تا سرعت انتشار زهر در بدن، کاهش پیدا کند. به آن ها بگویید که بسیاری از مارها، نیش سمی ندارند !
- باید محل گزیدگی را تمیز کنید و آن را با تیکه پارچه ای ببندید !
- قبل از اینکه تورم زخم شروع شود ، جواهر و دستبند ها را از دست مجروح خارج کنید تا موجب انقباض ماهیچه ها نشود .
- سعی کنید محل گزیدگی را با اسپلینت و یا تیکه چوبی، از هر دو طرف ببندید تا از تکان خوردن آن جلوگیری شود.
با این کار سرعت انتشار آن در بدن، بسیار کمتر می شود .
- فرد آسیب دیده را به سرعت به مراکز پزشکی منتقل کنید.
از آنجایی که این فرد نباید جنبش زیادی داشته باشد ، سعی کنید او را با یک برانکارد حمل کنید . در غیر اینصورت، به او بگویید که بسیار آرام و با قدم های کوچکتری حرکت کند .
- از شریان بندها و یا بانداژهایی که موجب انقباض عضلات می شوند ، استفاده نکنید.
- محل گزیدگی را دستکاری نکنید و سعی نکنید زهر را از آن خارج کنید .
- از شوک های الکتریکی و یا قرار دادن یخ روی آن ، خودداری کنید.
- کافئین و الکل مصرف نکنید.
- سعی نکنید مار را بگیرید!
فقط به نوع ، رنگ و خط و خال های او دقت کنید زیرا در توصیف آن به پزشکان برای دریافت پادزهر ، احتیاج خواهید داشت .