چرا در کوهنوردی باید حتما استراحت کرد؟

استراحت در کوهنوردی 

بدن معمولا پس از صعود به ارتفاعات برفی و یا کوهستان های ناهموار، مقداری تحلیل رفته و خسته می شود.

بخاطر همین درد و ناراحتی های شدیدی در ابتدای کوهنوردی سراغ شما می آید که ممکن است بعضی ها را از ادامه دادن صعود منصرف کند . البته این مشکل تا زمانی که عضلات شما به اندازه ی کافی قوی نشوند تا شما را در صعودتان یاری دهد، به سراغتان خواهد آمد !

اما نگران نباشید!

همه کوهنوردان این شرایط را تجربه کرده و می کنند. فقط باید نکاتی را در چنین شرایطی رعایت کرد و در نظر داشت.

پس برسیم به یک استراحت در کوهنوردی ، اما کوتاه! حالا با درنظرگیری چه نکاتی ؟

با سرعتی یکنواخت، که با آن احساس راحتی میکنید، ادامه دهید .

همین می توان یک دلیل خوب برای این باشد که کوهنوردی به صورت انفرادی نیز، منفعت های خودش را داشته باشد .

در کوهنوردی انفرادی نیازی به افرادی ندارید که به شما برسند. و یا خودتان را به گروهی برسانید. فقط به صورت انفرادی، با یک سرعت یکنواخت و راحت شروع به حرکت می کنید. اگر با سرعت زیاد و متغیر حرکت کنید کمی بعد متوجه می شوید که باقی اعضای گروه بسیار یکنواخت و آرام در حال قدم زدن هستند.

این در حالیست که شما توان یک قدم گام برداشتن را نیز، ندارید !

البته ما صعود های فردی را به هیچ وجه توصیه نمی‌کنیم پس بهتره دنبال گروهی باشید که با سرعت شما همخوانی داشته باشند.

مورد بعدی که باید توجه داشته باشید؛ به بدن خود گوش کنید.

زمانی که احساس کردید نمی توانید به صعود خود ادامه دهید ، به صدای بدن خود گوش کنید.

اینجا باید کمی استراحت کنید . حتی اگر باقی افراد گروه به صعود ادامه دهند. چون فشار بیش از حد به بدنتان برای رسیدن به آن ها، فقط و فقط وضعیت جسمی شما را وخیم تر می کند . پس با این اوصاف هرموقع حس کردید که هرگاه به وقفه ای کوتاه یا استراحت نیاز دارید، حتما این کار را انجام دهید. اگر می خواهید صعود گروه تان به تاخیر نیفتد آن هم بخاطر شما، بهترین کار قبل از صعود ، چند وقفه ی کوتاه برای استراحت در مسیر مشخص کنید . یا بهتر است با کسانی سراغ کوهنوردی بروید که در سطح معینی همانند شما قرار دارند .

استراحت کوتاه مدت را با توقف کامل اشتباه نگیرید.

این که می گوییم ” وقفه ی کوتاه مدت ” را با ” توقف کامل در مسیر ” اشتباه نگیرید !

پس از کوهنوردی چند ساعته یا بیشتر ، بدترین کار توقف کاامل در مسیر صعود بوده. اینکه بنشینید و چرتی بزنید ! قلب شما به شدت در حال پمپاژ خون است و شما یکباره دست از حرکت بر می دارید و جایی توقف می کنید. اینکار ممکن است باعث سرما خوردن و مریضی شما بشود . پس منظور از استراحت در کوهنوردی توقف کامل نیست.

چون دیگر برای شروع دوباره برای صعود، انرژی قبل را ندارید و کارتان سخت تر می شود. زیرا بدنتان دیگر دوست ندارد به حالت قبل برگردد . به جای این کار ، کمی قدم بزنید و یا حداقل، سر پا بایستید تا بدنتان کمی ریکاوری کند.

کمی آب و خوراکی بخورید.

تنها دلیلی که در صعودتان شما را به فکر استراحت و توقف می اندازد، پاهای خسته ی شما نیست !

گاهی اوقات شکم خالی و گرسنه بودن نیز شما را وادار به توقف می کند . می توانید از خوراکی هایی که با خود حمل کنید و مقوی اند ، استفاده کنید. خوراکی هایی مثل : آبنبات ها ، میوه های خشک ، گرانولا و … گزینه های خوبی برای مصرف در کوه هستند. سعی کنید در هنگام توقف های خود، مقداری زیادی نیز آب بنوشید . اگر هر چند وقت یک بار در مسیر توقف نمی کنید ، پس به اندازه ی کافی نیز آب نمی نوشید .

حرکات کششی را فراموش نکنید.

قبل از اینکه شروع مجدد بعد از توقف، بهتر است چند حرکت کششی انجام دهید.

این حرکات باعث تسریع حرکت خون ، تقویت عضلات شما و جلوگیری از بروز آسیب های مختلف است. حتما چند ماه قبل از صعود خود، این حرکات کششی را شروع کرده باشید که چند روز مانده به صعود، بخشی از این تمرین ها را انجام داده باشید.به یاد داشته باشید، انجام این حرکات کششی، زمانی که در صعودتان برای استراحت توقف کردید نیز، فکر خوبی است.