چرا در کوهنوردی دچار سردردهای میگرنی می شویم؟
سردردهای میگرنی دردی فراتر از یک سردرد معمولی هستند.
این بیماری عصبی باعث دردهای ضربانی ناتوان کننده ایست که می تواند شما را چند روز در رختخواب بیاندازد.
- حرکت،
- نور،
- صدا
و دیگر محرک ها ممکن است علائمی مانند
- درد،
- خستگی،
- تهوع،
- اختلالات بینایی،
- بی حسی و سوزن سوزن شدن،
- تحریک پذیری،
- مشکل در صحبت کردن،
- از دست دادن موقت بینایی و بسیاری دیگر را ایجاد کند.
عموما زنان ۳ برابر بیشتر از مردان دچار این مشکل می شوند. علاوه بر این ارتفاع و کوهنوردی هم عاملی برای شروع سردردهای میگرنی هستند.
میگرن چیست؟
میگرن یک بیماری عصبی شایع است که علائم مختلفی دارد، از جمله سردرد ضربان دار که در یک طرف سر شما می باشد.
این بیماری با فعالیت بدنی، نور، صداها یا بوها بدتر می شود. ممکن است حتی حداقل چهار ساعت یا حتی چند روز طول بکشد. تحقیقات نشان می دهد که این بیماری ششمین بیماری ناتوان کننده در جهان است.
هاله میگرن چیست؟
گروهی از علائم حسی، حرکتی و گفتاری که مانند سیگنال های هشداردهنده مبنی بر شروع سردرد میگرنی عمل می کند.
معمولا به عنوان تشنج یا حالتی شبیه به سکته مغزی تفسیر می شود و قبل از سردرد اتفاق می افتد. اما گاهی در طول یا حتی بعد از آن هم ظاهر می شود. از ۱۰ تا ۶۰ دقیقه ممکن است طول بکشد. علائم هاله برگشت پذیر هستند، به این معنی که می توان آنها را متوقف و درمان کرد. علائمی را هم ایجاد می کند که شامل موارد زیر می باشند :
- دیدن نقاط چشمک زن، درخشش یا چراغ ها
- نقاط کور در بینایی
- بی حسی پوست یا سوزن سوزن شدن
- تغییر گفتار
- زنگ زدن گوش (وزوز گوش)
- از دست دادن بینایی بطور موقت
- مشاهده خطوط موج دار یا ناهموار
- تغییر بو یا مزه
- سردردهای میگرنی در کوهنوردی
تقریباً نیمی از افرادی که بالای ۳۰۰۰ متر قدم گذاشته اند، سردرد را تجربه کرده اند.
در ارتفاعات بالاتر شدید تر هم می شود. البته باید توجه کرد بیماری حاد کوهستان علائمی دارد که سردرد را نیز شامل می شود. پس باید توجه ویژه ای به ان داشت.
عوامل موثر در سردردهای میگرنی در کوهنوردی
از جمله این عوامل می توان به استرس ناشی از کوهنوردی مانند تغییرات جوی، طوفان و مانند آن اشاره کرد.
همچنین فشار بدنی زیاد می تواند جز عوامل تشدید کننده این بیماری باشد که در کوهنوردی زیاد پیش می آید. کوهنوردانی که سردردهای میگرنی می گیرند باید نسبت به تغییر حالات خود آگاه باشند. حتما آنرا با سایر افراد تیم در میان بگذارند. اطلاع داشتن دیگران از شرایط فرد دچار بیماری می تواند در شرایط لازم به جلوگیری از بروز بحران ختم شود.
ضمنا شناخت رژیم غذایی و ذائقه کوهنورد بیمار هم مهم است.
اشتراک گذاری
